Bedbugs, surfen en de eerste werkweek
Door: Lisanne
23 September 2015 | Nicaragua, Granada
Heee hallo allemaal,
het is mijn beurt om dit keer wat te typen voor ons blog dus ik zal voor de geïnteresseerden onder ons een beetje vertellen wat we de afgelopen weken hebben uitgespookt hier in Granada.
De Spaanse lessen, inmiddels al twee weken geleden, waren echt onwijs leuk. We hebben veel gelachen met elkaar en de docenten. Op onze laatste dag kregen we daar zelfs een heus diploma uitgereikt, we waren helemaal trots. Nu moeten we zelf hard blijven oefenen om het hier te redden ;-)
De volgende dag moesten we vroeg op want we gingen met onze hele Nederlandse club vrienden (12 man) een weekend weg naar de kustplaats San Juan del Sur. Lekker een weekend uitwaaien aan zee en surfen. Het was echt helemaal te gek, vooral het surfen! Na zo'n 1.5uur les konden we allemaal al surfen als pro's, we maakten al salto's enzo. Nee ik overdrijf een beetje maar het was wel lachen! Een gave ervaring om op dat board te staan...
S'avonds begon pas echt de pret. Ga er even voor zitten want dit verhaal wil je niet missen. We verbleven dus in een hostel, we hadden twee kamers van zes geboekt, helemaal leuk zou je denken. Nou niet dus. Ons hostel was ook een café, dus er zaten die avond alleen maar enge gekke stinkende dikke dronken mannen die ons ongegeneerd aan het uitfluiten waren. In de badkamer lag urine op de grond, lag er kots in de pot en stonk het naar koeienpoep. In onze slaapkamer kon je je kont amper keren qua krapheid. Er liep een hele kolonie grote kakkerlakken rond, we hebben bedbugs gesignaleerd, de gevoelstemperatuur was 85 graden (geen airco) én de stroom viel telkens uit. Ook waren er twee mannen die ons aan het afleiden waren om zo mijn tas te stelen. Gelukkig was daar held Lian die hen even een flinke stoot uitdeelde waardoor ze zo schrokken en wegrenden (oké ik overdrijf weer een beetje maar ze gingen wel snel weg). Ook werden we genaaid door het personeel van het hostel én het 'inbegrepen' ontbijt sloeg nergens op: droge crackers met suiker die je zelf klaar mocht maken in de keuken (waar er meer schimmel was dan keukenkastjes). We wilden zo snel mogelijk weg maar helaas waren alle andere hostels in de stad volgeboekt. We hebben het dus nog één nacht volgehouden en zijn toen lekker weggegaan.
Al met al hebben we het overleefd en daarna hebben we natuurlijk even lekker een vernietigende recensie geschreven.
Eenmaal thuis in Granada gingen we(Ernst+Lian+Britt+ik) verhuizen naar ons eigen studentenhuisje, 'Casa Santa Rosa'. Hier wonen we met een ander Nederlands meisje, Marijke. Het huisje is heerlijk! Lekker ruim, schoon, gezellig en leuke huisbazen. We zijn al helemaal dikke amigo's met ze.
Er moet natuurlijk ook gewerkt worden dus begonnen we woensdag met ons verpleegkundige werk in het gezondheidscentrum. We kregen eerst een introductie en een meeloopdag in het grootste gezondheidscentrum van Granada (we gaan de komende 8 weken naar kleinere gezondheidscentra).
Samen met Ernst liep ik mee op de spoedeisende hulp. Een redelijk ongeïnteresseerde verpleegkundige leek niet veel zin te hebben ons te begeleiden. Toch liet ie ons al van alles doen, zo hebben we bloeddrukjes gemeten, kindjes gewogen, geïnjecteerd, etc. We kregen geen uitleg van hem dus deden we eigenlijk maar wat, toch weer een ervaring.
De volgende dag gingen we naar ons eigen gezondheidscentrum. We hebben een uur gewacht op de directeur en de hoofdverpleegkundige (daar hadden we een afspraak mee) maar zij waren er gewoon niet. We werden naar huis gestuurd om de volgende dag weer terug te komen. Precies hetzelfde riedeltje meegemaakt. Dit ging zo door tot het moment dat ik dit schrijf, wat betekent dat Ernst en ik dus al vier dagen niks hebben kunnen doen. Morgen schijnen we dan écht te mogen beginnen.....ben benieuwd.....Dit is dus de echte Nicaraguaanse cultuur, 'wat vandaag niet komt,doen we morgen wel'. Ik dacht dat ik soms lui was, maar deze mensen overtreffen mij haha!
Britt en Lian hebben wel al lekker gewerkt. Ze doen van alles en runnen de hele plaatselijke toko uit hun verhalen te horen. Stelletje toppers zijn het toch.
Verder is het leven hier leuk! We hebben nog gave dingen op de planning staan. Dit weekend gaan we kajakken en knuffelen met krokodillen op Ometepe (een gaaf eiland).
Oja,vorige week hebben we nog een vulkaantoer in het donker gedaan. Met de helmpjes op en zaklampjes aan hebben we heul veel vleermuizen gezien en lava gespot: was vet!
Nou dit was mijn gezwets over onze belevenissen. Hopelijk was het leuk en anders is het jammer maar helaas ;-). Volgende keer gaat Britt of Ernst een leuk verhaaltje typen.
Dikke groetjes aan jullie allemaal!
Lisanne
het is mijn beurt om dit keer wat te typen voor ons blog dus ik zal voor de geïnteresseerden onder ons een beetje vertellen wat we de afgelopen weken hebben uitgespookt hier in Granada.
De Spaanse lessen, inmiddels al twee weken geleden, waren echt onwijs leuk. We hebben veel gelachen met elkaar en de docenten. Op onze laatste dag kregen we daar zelfs een heus diploma uitgereikt, we waren helemaal trots. Nu moeten we zelf hard blijven oefenen om het hier te redden ;-)
De volgende dag moesten we vroeg op want we gingen met onze hele Nederlandse club vrienden (12 man) een weekend weg naar de kustplaats San Juan del Sur. Lekker een weekend uitwaaien aan zee en surfen. Het was echt helemaal te gek, vooral het surfen! Na zo'n 1.5uur les konden we allemaal al surfen als pro's, we maakten al salto's enzo. Nee ik overdrijf een beetje maar het was wel lachen! Een gave ervaring om op dat board te staan...
S'avonds begon pas echt de pret. Ga er even voor zitten want dit verhaal wil je niet missen. We verbleven dus in een hostel, we hadden twee kamers van zes geboekt, helemaal leuk zou je denken. Nou niet dus. Ons hostel was ook een café, dus er zaten die avond alleen maar enge gekke stinkende dikke dronken mannen die ons ongegeneerd aan het uitfluiten waren. In de badkamer lag urine op de grond, lag er kots in de pot en stonk het naar koeienpoep. In onze slaapkamer kon je je kont amper keren qua krapheid. Er liep een hele kolonie grote kakkerlakken rond, we hebben bedbugs gesignaleerd, de gevoelstemperatuur was 85 graden (geen airco) én de stroom viel telkens uit. Ook waren er twee mannen die ons aan het afleiden waren om zo mijn tas te stelen. Gelukkig was daar held Lian die hen even een flinke stoot uitdeelde waardoor ze zo schrokken en wegrenden (oké ik overdrijf weer een beetje maar ze gingen wel snel weg). Ook werden we genaaid door het personeel van het hostel én het 'inbegrepen' ontbijt sloeg nergens op: droge crackers met suiker die je zelf klaar mocht maken in de keuken (waar er meer schimmel was dan keukenkastjes). We wilden zo snel mogelijk weg maar helaas waren alle andere hostels in de stad volgeboekt. We hebben het dus nog één nacht volgehouden en zijn toen lekker weggegaan.
Al met al hebben we het overleefd en daarna hebben we natuurlijk even lekker een vernietigende recensie geschreven.
Eenmaal thuis in Granada gingen we(Ernst+Lian+Britt+ik) verhuizen naar ons eigen studentenhuisje, 'Casa Santa Rosa'. Hier wonen we met een ander Nederlands meisje, Marijke. Het huisje is heerlijk! Lekker ruim, schoon, gezellig en leuke huisbazen. We zijn al helemaal dikke amigo's met ze.
Er moet natuurlijk ook gewerkt worden dus begonnen we woensdag met ons verpleegkundige werk in het gezondheidscentrum. We kregen eerst een introductie en een meeloopdag in het grootste gezondheidscentrum van Granada (we gaan de komende 8 weken naar kleinere gezondheidscentra).
Samen met Ernst liep ik mee op de spoedeisende hulp. Een redelijk ongeïnteresseerde verpleegkundige leek niet veel zin te hebben ons te begeleiden. Toch liet ie ons al van alles doen, zo hebben we bloeddrukjes gemeten, kindjes gewogen, geïnjecteerd, etc. We kregen geen uitleg van hem dus deden we eigenlijk maar wat, toch weer een ervaring.
De volgende dag gingen we naar ons eigen gezondheidscentrum. We hebben een uur gewacht op de directeur en de hoofdverpleegkundige (daar hadden we een afspraak mee) maar zij waren er gewoon niet. We werden naar huis gestuurd om de volgende dag weer terug te komen. Precies hetzelfde riedeltje meegemaakt. Dit ging zo door tot het moment dat ik dit schrijf, wat betekent dat Ernst en ik dus al vier dagen niks hebben kunnen doen. Morgen schijnen we dan écht te mogen beginnen.....ben benieuwd.....Dit is dus de echte Nicaraguaanse cultuur, 'wat vandaag niet komt,doen we morgen wel'. Ik dacht dat ik soms lui was, maar deze mensen overtreffen mij haha!
Britt en Lian hebben wel al lekker gewerkt. Ze doen van alles en runnen de hele plaatselijke toko uit hun verhalen te horen. Stelletje toppers zijn het toch.
Verder is het leven hier leuk! We hebben nog gave dingen op de planning staan. Dit weekend gaan we kajakken en knuffelen met krokodillen op Ometepe (een gaaf eiland).
Oja,vorige week hebben we nog een vulkaantoer in het donker gedaan. Met de helmpjes op en zaklampjes aan hebben we heul veel vleermuizen gezien en lava gespot: was vet!
Nou dit was mijn gezwets over onze belevenissen. Hopelijk was het leuk en anders is het jammer maar helaas ;-). Volgende keer gaat Britt of Ernst een leuk verhaaltje typen.
Dikke groetjes aan jullie allemaal!
Lisanne
-
23 September 2015 - 09:52
Anja Vermeulen:
Hoi Lisanne, wat leuk om je verhalen te lezen. Hoop dat je snel echt aan de slag mag -
23 September 2015 - 11:12
Marijke:
leuk verhaal om te lezen! Veel plezier met alles! Gr. "Oma"Marijke -
23 September 2015 - 11:23
Esther :
Hoi Lisanne,
Wát een verhaal!! Leuk om te lezen ;-)
Ik wens je nog een hele fijne tijd daar! Groetjes Esther ( Klees) -
23 September 2015 - 14:19
Diana:
Hahahaha heerlijk je verhalen Lies :P Succes met alles :) Liefs, Diana -
23 September 2015 - 23:59
Sylvia Vergeer:
Haai Lisanne leuk om je een beeje te kunnen volgen veel succes en vooral ook genieten.groetjes sylvia
-
24 September 2015 - 15:47
Arna:
Leuk om te lezen! Wat een belevenissen! Heel veel plezier met elkaar! Groeten Arna -
25 September 2015 - 18:05
Rene:
Ha Lian,
VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE VERJAARDAG! Hopelijk heb je op deze speciale dag niet teveel heimwee! Dikke kussen van ons!
Miranda, Inez & René
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
